De straat van Kaat: een heerijke nieuwe feelgoodserie!
Door: Gaby Rasters
Our house in the middle of the street, steeds opnieuw heb ik bij het schrijven dit liedje in mijn hoofd en ik word er meteen vrolijk van. Niet alleen dit liedje komt voorbij; ook de liedjes uit de musical Mamma Mia van ABBA zing ik mee tijdens het schrijven aan De straat van Kaat-serie. Deze vibe past bij de serie en bij hoofdpersonage Kaat. Ik zit nu op mijn vrije woensdagmiddag achter mijn bureau thuis te tikken en kijk uit het raam naar mijn eigen straat waar ik de bomen in bloei zie staan. Een buurman loopt langs en ik zwaai. Een van de katten wandelt voor de zoveelste keer over mijn toetsenbord waardoor ik een paar tekens nu weg moet halen.
De straat van Kaat is vrolijk en luchtig en toch komen er allerlei problemen voorbij die in de wijken en de buurten leven. Problemen die soms alleen zichtbaar zijn wanneer je achter de voordeur komt. Het bruggetje naar mijn werk is met deze serie snel gemaakt; ik werk voor het cluster leefbaarheid en veiligheid van een middelgrote gemeente en ik hou mij bezig met o.a. ondermijning en allerlei vraagstukken die de openbare orde en veiligheid raken. Ik werk nauw samen met de wijkregisseurs die elke dag te maken krijgen met de mooie kanten van het samenleven in een buurt, wijk en straat maar ook met schrijnende zaken moeten dealen. Veel van de voorbeelden van mijn collega’s heb ik verwerkt in deze serie en eigenlijk heb ik deze verhalen met een glimlach op mijn gezicht geschreven. Ik zag de collega’s letterlijk voor me en daarom heb ik ze maar “gewoon” in De straat van Kaat laten meespelen. Ik heb hun namen gebruikt maar heb ze voor mijn eigen lol wel van functie laten veranderen en ben heel benieuwd hoe ze hier straks zelf op gaan reageren. Mijn collega’s zijn stuk voor stuk toppers en misschien valt het op dat de mannelijke personages in deze serie allemaal zo woest aantrekkelijk zijn? Dat is in het echt dus ook! Bof ik even!
Lieve lezers; het leven is voor veel mensen niet altijd makkelijk. En het werk voor mij als ambtenaar binnen het veiligheidsdomein drukt soms best een zware wissel vandaar dat het heerlijk is om deze feelgoodserie te mogen maken: hier schijnt de zon! Hier zetten bewoners en partners zoals politie en het jongerenwerk er samen de schouders onder. Vooroordelen worden uitgepraat en men is bezorgd om elkaar. Ik hou van die wereld en die ideale wereld vermengt zich nu met een vleugje realiteit vanuit mijn werk en de rest heerlijke fictie (en veel ABBA vibes). Wie zou er niet in deze straat willen wonen?