Schrijven uit het hart: Marjoleine Tel over waarom ze schrijft
Elk boek heeft een verhaal, maar sommige verhalen zijn nét een beetje bijzonderder – vooral als je weet hoe ze ontstaan. In deze column neemt Marjoleine Tel je mee in haar schrijfproces. Want elk boek begint bij een idee… maar hoe groeit dat uit tot een volwaardig verhaal? Marjoleine Tel vertelt hoe dat proces er voor haar uitziet met alle inspiratie, keuzes en twijfels die daarbij komen kijken. Heb je de eerste twee columns nog niet gelezen? Doe dat dan zeker, zodat je het hele verhaal niet mist!
𝗪𝗮𝗮𝗿𝗼𝗺 𝗶𝗸 (𝗲𝗻 𝗷𝗶𝗷?) 𝗯𝗼𝗲𝗸𝗲𝗻 𝘀𝗰𝗵𝗿𝗶𝗷𝗳(t): 𝗶𝗷𝗱𝗲𝗹𝗵𝗲𝗶𝗱, 𝗺𝗲𝗹𝗱𝗽𝗹𝗶𝗰𝗵𝘁 𝗼𝗳 𝘁𝗼𝗰𝗵 𝗱𝗶𝗲 ‘𝗹𝗲𝗴𝗮𝗰𝘆’?
‘Een miljoen Nederlanders schijnt een boek te willen schrijven, 60.000 doen het. ‘Plant een boom, krijg een kind, bouw een huis, schrijf een boek’, luidt een oud Chinees gezegde over betekenis geven aan je leven. Na een (verbouwd) huis, het krijgen van drie kinderen en het planten van meerdere bomen voelde ik geen enkele noodzaak tot het schrijven van een boek. Wat had ik in godsnaam te melden, en het leek me bovendien een heleboel werk voor heel weinig geld.’
Hé, ik had dus toch iets te melden!
‘Ik vertel mijn hele leven al verhalen, maakte mijn eerste tijdschrift toen ik tien jaar was (De Sinderella), schreef er tientallen jaren professioneel op los – maar nooit een fictieboek. Totdat ik last minute een opengevallen plek opvulde bij de workshop ‘Schrijf een boek’ van vriendin en kantoorbuurvrouw Sabine Wisman. Ik verzon die dag iets over een hoop gelazer op een Hollandse camping, geïnspireerd op mijn toenmalige campingleven op de Veluwe. Toen daarna de crisis uitbrak en ik veel minder werk had, dacht ik: wtf, ik ga het gewoon schrijven. Niet gehinderd door mijn gebrek aan enige kennis hoe je dat nu doet. Waarom dus ineens wel een boek? Ik leek opeens iets te melden te hebben: ik wilde vertellen hoe zo’n minimaatschappij in elkaar steekt, hoe leuk en eerlijk en echt en sexy en ook een tikkie gemeen-ie is. En verder had het verdomd weinig met ijdelheid of legacy (alleen dat woord al…) te maken.’
𝗦𝗰𝗵𝗿𝗶𝗷𝗳 𝘀𝗰𝗵𝗮𝗮𝗺𝘁𝗲𝗹𝗼𝗼𝘀 𝘃𝗼𝗼𝗿 𝗷𝗲𝘇𝗲𝗹𝗳
‘Ik heb Sabine vervloekt en ontzettend bedankt toen ik merkte hoe ontzettend geweldig ik het vond een boek te schrijven. En hoe ik het tegelijkertijd verschrikkelijk vond: want waar gaat het nu helemaal over, wie gaat het lezen, het is gewoon niet goed. Bij elkaar is het een bak aan emoties die bijna elke schrijver ondergaat, maar wist ik veel. Inmiddels ben ik drie boeken verder en nog altijd emotioneel niet gegroeid. Maar er hangen een paar briefjes boven mijn werktafel, voor mijn neus, die mij elke keer weer herinneren aan waar het allemaal om draait:
- Schrijf voor jezelf (dus schrijf voor jezelf)
- Schrijf schaamteloos
- Schrijf compact, niet alledaags
- Schrijf naturel (en gooi de rest weg)’
𝗘𝗿 𝗶𝘀 𝗺𝗲𝗲𝗿 𝗹𝗲𝗲𝗱 𝗱𝗮𝗻 𝗷𝗲 𝘄𝗲𝗲𝘁
‘Als mensen horen dat ik schrijf, biechten ze (dat is echt het juiste werkwoord) regelmatig op ook een boek te willen schrijven. Het onderwerp heeft vaak iets met groot leed te maken (dood, scheiding, ontslag, ruzie). ‘Gewoon doen!’ roep ik dan. Wel even die briefjes boven je werktafel ophangen. Want het schrijven van een boek is nog altijd een hoop werk voor weinig geld. Maar als je schaamteloos schrijft voor jezelf, word je daar gegarandeerd heel gelukkig van. Net als ik!’
Benieuwd naar haar boeken?
Het vierde en laatste deel
Zomerhuis voor jou en mij
Martin en Linda keren terug naar Nederland als hun camping dreigt te veranderen in een luxe villapark. De plannen zorgen voor onrust, maar brengen ook nieuwe kansen – op ruimte, liefde en onverwachte veranderingen. Terwijl kampeerders verdeeld zijn, staat Linda een verrassende wending te wachten.
Bekijk op Boekenwereld >
De hele Campinggeluk-serie
Heb jij al de serie Campinggeluk van Marjoleine Tel gelezen? We zijn benieuwd wat je ervan vindt! Laat het ons weten via Instagram of Facebook.