Aan het bureau: Mirjam Mieserius over haar schrijfproces

Wat gebeurt er allemaal vóórdat een boek in de winkel ligt? Achter elk verhaal schuilt een proces vol inspiratie, twijfels, herschrijven en onverwachte vondsten. Deze keer stappen we in de schrijverswereld van Mirjam Mieserius. Hoe begint zij aan een nieuw verhaal? Wat doet ze als de woorden even niet willen komen? En hoe zorgt ze ervoor dat haar personages écht gaan leven? Ze deelt haar persoonlijke aanpak, schrijfgeheimen en valkuilen. Nieuwsgierig? Lees snel verder!

Het begin van elk verhaal: inspiratie

Waar haal je meestal je inspiratie vandaan?

‘Inspiratie kan op allerlei momenten in mijn hoofd oppoppen. Eigenlijk ontstaat het uit het niets. Op straat, ’s nachts, in de sportschool. Ik spreek het dan snel in voordat ik het vergeet.’

Heb je vaste plekken waar je naartoe gaat om inspiratie op te doen?

‘Niet zozeer voor het verhaal, soms wel voor de locaties. Dan wandel ik in mijn eentje door Parijs. Ik ga niet echt op zoek naar locaties, maar probeer meer de sfeer te proeven. Ik kom dan vanzelf wel iets tegen.’

Komt inspiratie vanzelf, of moet je er bewust naar op zoek?

‘Inspiratie komt eigenlijk vanzelf. Het is vaak zo dat hoe meer ik het loslaat, hoe meer het naar me toekomt.’

Heb je ooit een droom gehad die leidde tot een boekidee?

‘Nog nooit. Het lijkt me wel heel bijzonder om zoiets te ervaren.’

Wat is het meest onverwachte moment of de vreemdste plek waar je inspiratie vond?

‘Waar ik regelmatig ideeën krijg is op de loopband in de sportschool. Over een inspiratieloze plek gesproken. Haha.’

Hoe weet je of een idee de moeite waard is om er een boek over te schrijven?

‘Als het idee me blijft lastigvallen in mijn hoofd en niet naar de achtergrond verdwijnt, dan weet ik dat ik er iets mee moet doen.’

Wat is het eerste wat je opschrijft als je aan een nieuw boek begint?

‘De namen van de personages. Als ik die heb, kan het verhaal beginnen.’

Het schrijfproces

Hoe kwam je op het idee voor dit boek?

‘Ik wilde een verhaal schrijven over een groep vriendinnen en de keuzes die ze maken in hun leven. Als vanzelf kwamen de personages in me op en ik wist ook dat het zich in Parijs moest gaan afspelen, ook al was ik er toentertijd al jaren niet geweest.’

Begin je met een volledig uitgewerkt plot, of ontdek je het verhaal gaandeweg?

‘Een verhaal ontwikkelt zich gaandeweg. Vaak heb ik nog amper een verhaallijn in mijn hoofd. Dat kost wel meer tijd.’

Hoe ga je om met onverwachte wendingen die zich tijdens het schrijven aandienen?

‘Daar luister ik naar en vaak ga ik daar ook op door. Een onverwachte wending komt namelijk niet voor niets in je op.’

Waar schrijf je het liefste, heb je een eigen plekje of ga je juist de deur uit?

‘Ik blijf het liefst thuis. Daar heb ik weinig afleiding om me heen.’

Wat doe je als je vastloopt in je verhaal?

‘Dat gebeurt gelukkig niet heel vaak, maar als het zo is, dan ga ik een stukje lopen en laat mijn gedachten de vrije loop zonder ze tegen te houden. En dan kan er zomaar opeens iets binnenvallen. Of ik app mijn redacteur Rianne, als ik er echt niet uitkom.’

Hoe weet je wanneer een boek echt ‘af’ is?

‘Is een boek eigenlijk ooit af? Dat vind ik wel lastig. Een verhaal kan wel rond zijn, dan voel je dat het klopt, maar blijven schaven, daar kan ik heel lang mee doorgaan.’

Personages en verhalen

Hoe bedenk je je personages? Begin je met hun persoonlijkheid of hun achtergrond?

‘Personages komen eigenlijk zelf naar me toe. Als ik een naam heb, begin ik te schrijven en dan ontwikkelen ze zich vanzelf, dus ook hun persoonlijkheid. Hun achtergrond komt pas later, als ik weet waar het verhaal naartoe gaat.’

Heb je ooit een personage gebaseerd op iemand die je kent?

‘Nog nooit. Wel hebben de personages trekjes van mezelf. Ja, ook de mindere.’

Welke emoties of thema’s inspireren je het meest om over te schrijven?

‘Ik schrijf graag over de ontwikkeling die iemand in zijn leven doormaakt. Dat kan van alles zijn. Ik verzin nooit bewust thema’s, ook die verschijnen gaandeweg in het verhaal.’

Wat inspireert je bij het bedenken van de setting van je verhalen?

‘Ik vind de setting heel belangrijk. Tot nu toe spelen mijn boeken zich af in Frankrijk en dan met name Parijs. Een setting moet deel van het verhaal worden bij mij, het moet zich echt alleen op die plek kunnen afspelen.’

Hoe belangrijk is je eigen leven en ervaring in wat je schrijft?

‘Heel belangrijk. Daar was ik me nooit zo bewust van, maar ik zie nu in Sofia, Chloe en Lizzy toch meer van mezelf terug dan ik had gedacht. Ook zitten er zeker ervaringen in die ik zelf heb meegemaakt, maar ik houd geheim welke dat zijn. ;)’

Heb je ooit spijt gehad van een verhaallijn of een beslissing die je een personage liet maken?

‘Nog nooit eigenlijk. Gelukkig niet, dat lijkt me echt heel naar.’

Welk personage was het lastigst om te schrijven en waarom?

‘Ik had af en toe een beetje moeite met Sofia. Ze is leuk en lief, maar soms ook een beetje vanilla.’

De dagelijkse schrijfgewoonten van Mirjam Mieserius

Heb je een vaste schrijftijd of -plek?

‘Op de bank of aan mijn bureau.’

Hoeveel woorden probeer je per dag of per week te schrijven?

‘Daar let ik nooit op. Ik heb het bij het laatste boek wel geprobeerd om een vast aantal woorden per dag te schrijven, maar ik raakte daar zo gefrustreerd van, dat ik dat heb losgelaten.’

Wat helpt jou om in de juiste schrijfflow te komen?

‘Eigenlijk zit ik altijd wel in de schrijfflow. Hoe fijn!’

Schrijf je liever in stilte of met muziek op de achtergrond?

‘In stilte. Ik word snel afgeleid. Met muziek aan sta ik voor ik het weet een dansje te doen en vergeet ik waar ik mee bezig was. Haha.’

Heb je een vaste schrijfroutine of ben je juist heel flexibel?

‘Ik begin graag vroeg in de ochtend nadat ik naar de sportschool ben geweest. Ik moet iets lichamelijks gedaan hebben voor ik ga schrijven. In de avonden schrijf ik amper, dan komt er toch niets zinnigs op papier.’