De kreeft

Tamara Haagmans

Voor Tamara Haagmans (1980) uit Heerlen is schrijven net als ademen: ze doet het al haar hele leven. Na heel veel oefenen, doorzetten en diverse deelnames aan schrijfwedstrijden, kwam ze bij LS terecht. Haar onverbeterlijke romantische inslag zie je altijd terug in haar verhalen. Je kunt Tamara altijd wakker maken voor een goed boek, voor sushi óf wanneer ze een nieuwe jurk mag uitzoeken, want je zult haar nooit in een broek zien. Tamara Haagmans woont samen met de liefdes van haar leven: haar man en zoon – en haar boekenkast.

Vijf vragen aan Tamara Haagmans over haar debuutroman, De mooiste dag van je leven:

1. Wat vind je zo leuk aan het schrijven van een feelgoodboek?

“Er is al zoveel ellende in de wereld. Met een feelgood kan ik er even voor zorgen dat ik mensen in míjn wereld sleep. Daar is ook wel ellende, maar je weet dat het in dit genre altijd min of meer goed afloopt. Ik word zelf gewoon heel vrolijk van feelgood en dat wil ik ook heel graag doorgeven.”

2. Is feelgood ook meteen romantisch?

“Ik weet niet hoe dat met andermans feelgood zit, maar bij mij wel. Ik kan me trouwens ook helemaal niet herinneren dat ik ooit een feelgood heb gelezen die niet romantisch was. Romantiek is juist een van de leukste dingen om te schrijven, en zeg nou zelf: wat is er ‘feelgood’ aan als ik twee mensen met 0,0% aantrekkingskracht bij elkaar zet om een potje te kaarten en ze het hele boek niets anders doen? Dat bedoel ik dus. Romantiek en feelgood horen wat mij betreft bij elkaar.”

3. Waarom is jouw boek een echt feelgoodboek?

“Omdat het alle ingrediënten heeft van een feelgood. Personages die je in je hart kunt sluiten, door elkaar wilt rammelen of juist wilt knuffelen. Verschillende emoties, twijfels, geheimen, en laat ik vooral de bijpersonages niet vergeten, die allemaal hun eigen struggles hebben maar wat ze juist zo interessant maakt.”

4. Hoe zou je je hoofdpersoon Krista omschrijven?

“Als iemand die te ver en te diep over dingen nadenkt. Ze is zorgzaam, en staat altijd voor anderen klaar terwijl ze zelf liever geen hulp vraagt (of accepteert). Inventief, maar soms ook een tikje naïef. Een echt familiemens ook.”

5. Zijn er speciale locaties die perfect passen bij feelgood en terugkomen in het boek?

“In mijn boek zit de Koning Boudewijntoren in Vaals. Daar kom ik zelf heel graag in de zomer, en I feel good ( ;) ) als ik er ben. Het is een echte toeristische trekpleister, naast het Drielandenpunt. En natuurlijk is er nog de spil van het verhaal: de kringloop. Ik werk zelf in een kringloopwinkel op de boekenafdeling, en wat is daar nou níét goed aan?”