'Daar moet je iets mee gaan doen!' kreeg Femmie van Santen vaak te horen als reactie op haar schrijven. En lang bleef het daarbij, totdat Femmie besloot zich vol op het schrijven te storten. Het succes bleef niet lang uit. Haar verhalen verschenen in de bundels Vreemde verwantschap en Kind der wrake en al snel volgden Dag mama, waarin ze vertelt over de impact van haar moeders Alzheimer en Lege handen, een thriller over een moeder die, nog op de kraamafdeling, geconfronteerd wordt met het feit dat iemand haar baby heeft gestolen. Ook schrijft Femmie regelmatig blogs voor haar eigen website en overdenkingen voor De Binnenkamer van vrouwencommunity Sestra.
